ایام نوجوانی بسیار حساس و سرشار از عواطف و تصمیم‌های ناپایدار است، اما از طرفی مهم و تاثیرگذار نیز هست. علاوه بر رشد جسم باید عقل و روح هم رشد داشته باشند. یکی از چالش‌های این ایام «وابستگی» است.

این وابستگی می‌تواند به اشخاص مشهور، فامیل، دوست، همسایه و ... باشد. وابستگی در این سنین موضوع جدید و یا نادری نیست اما نیازمند مراقبت و توجه والدین می‌باشد. شاید به این فکر کرده‌باشید که اگر در این موقعیت قرار گرفتیم چه باید کنیم و علت این اتفاق چیست؟

اگر اهل فضای مجازی باشید حتما با اصطلاح "فن پیج" آشنا هستید. اداره کننده‌ی این صفحه ها اکثرا دخترانی با سن‌وسال کم هستند که درگیری عاطفی پیدا کرده‌اند. این درگیری آنقدر زیاد هست که ممکن است از تصور اینکه شخص محبوبشان در این دنیا نباشد، گریه کنند و آن را طاقت فرسا بنامند.

علت اصلی می‌تواند سن کم و احوالات دوران بلوغ باشد، اما نمی‌توان با تکیه بر این عامل بر روی اشتباهات خود سرپوش گذاشت. این علاقه‌ی افراطی گاهی با اتفاقاتی همراه می‌شود که جبران‌ناپذیر است‌. صرف‌کردن تمام زندگی، انرژی و شور و عشق جوانی برای کسی که حتی نمی‌داند نام شما چیست! آیا بخش زیادی از این اشتیاق را قوه‌ی تخیل تغذیه نمی‌کند؟

اگر این سوال را از این افراد بپرسید در ابتدا پاسخشان «نه» می‌باشد و می‌گویند: «این یک حس واقعی است» اما اگر خوب فکر کنند، تمام ذهنشان درگیر آن شخص شده است. روز و شب به او فکر می‌کنند و حتی در تخیلات خود با او زندگی می‌کنند. این کار باعث می‌شود ذهن باور کند که واقعا ارتباطی با آن شخص وجود دارد و یا حتی بدتر، او به شما علاقه‌ای دارد! در‌صورتی‌که اگر وی شما را در مکانی ببیند بی‌تفاوت از کنارتان عبور می‌کند.

از علل دیگر، می‌توان به ‌موارد زیر اشاره کرد:

●عدم محبت کافی و نداشتن ارتباط صمیمی در خانواده

●عدم اعتمادبه‌نفس کافی و منجرشدن به کشش به سمت عشق‌های نافرجام

●نادیده‌گرفتن توانایی‌ها و ویژگی‌های مثبت خود

اگر بخواهیم جلوی این وابستگی افراطی را بگیریم بهتر است ذهن خود را کنترل کنیم و برای اینکه این روند سریع و بی‌مانع انجام‌شود، باید در دنیای واقعی هم، عواملی که به هر نحوی باعث اتصال ما به آن شخص می‌شوند را کمرنگ و درنهایت حذف کنیم. خوب است برای اینکه این مسیر راحت‌تر طی شود از والدین خود و یا کسانی که قبلا در شرایط ما بوده‌اند، کمک بگیریم و یا کتاب‌هایی بخوانیم که این دوران و چالش‌هایش را برای ما توضیح بدهند و از راهکار‌های مفید بهره‌مند شویم. می‌توانیم خودمان را سرگرم مهارت‌آموزی کنیم تا احساساتمان کمتر افسار زندگیمان را به دست بگیرند و عزت نفسمان لطمه‌ای نبیند. برای تقویت انرژی با خدای خود زیاد مناجات کنیم و از او برای نشان‌دادن راه درست کمک بخواهیم.

این ایامِ ناپایدار، گذراست. حتی ممکن است روزی به آن بخندیم، پس سعی‌کنیم از آن برای زندگی آینده‌ی خود استفاده کنیم. توجه داشته باشید که اگر با کسی با این شرایط مواجه شدید، هیچگاه او را سرزنش یا تحقیر نکنید و همچنین به هیچ‌وجه به این احساس پر و بال ندهید. این کمترین کمکی است که می‌توانید به او بکنید.